วันจันทร์ที่ 9 สิงหาคม พ.ศ. 2553
ผัวฉลาด นังเมียจอมโง่
ตอนจีบกันทีแรกก็จำได้ว่ามันฉลาดมากนี่นา เรียนก็สูง หน้าที่การงานก็ดี ทำไมอยู่กันไป อยู่กันมา กลับเป็นว่าโง่ลงได้ถึงขนาดนี้
นังเมียเรานี่ยังโชคดีที่มีผัวฉลาดๆ แบบเราอยู่ข้างๆนะเนี่ยไม่ใช่คุย
ตอน เด็กๆ สมัยประถม ผมจะได้รับคำชมจากคุณครูประจำชั้นอยู่เสมอๆ จะได้รับรางวัลเป็นประจำในวิชาคัดไทย เขียนไทย ผมยังมีความภาคภูมิใจมาจนถึงทุกวันนี้
แม้เวลามันจะล่วงเลยมานานแล้ว ก็ตาม ผมก็ยังคงเป็นคนเก่งอยู่ อันนี้ผมรู้จากนังเมียผม เพราะผมสังเกตเห็นนังเมียมันจะ ตบมือดังๆ แล้วก็เอ่ยปากชม ไม่ขาดปาก ว่าเก่งยังโน้นเก่งยังนี้
เวลาผมซักผ้า ถูบ้าน หุงข้าว ล้างชาม ได้อย่างยอดเยี่ยม และเสร็จทันในเวลาที่นังเมียผมมันกำหนดไว้
แถม บางครั้งยังมีเวลาเหลือพอที่จะไปล้างส้วมได้เสร็จทันเวลาอีกด้วย ทีแรกผมก็คิดได้เองอยู่แล้วว่าผมเก่งและฉลาดมาก ความจริงนังเมียมันไม่บอก ผมก็รู้อยู่แล้ว
ผิดกับนังเมียผมที่นับวันจะโง่ลง ขนาดแอร์ ทีวี ที่สมัยนี้เปิดปิดง่ายๆ มันยังทำไม่เป็น รีโมท ตั้งอยู่ข้างหน้านังเมีย มันยังใช้ไม่เป็น
มือซ้ายถือมันฝรั่ง มือขวาแก้วน้ำหวาน ปากก็บอกว่า
"นี่เปิดทีวีให้ดูหน่อยซิ แอร์ด้วยนะ ซัก 23 องศา"
แนะ! รีโมทก็อยู่ข้างหน้าใช้ไม่เป็น
มันโง่จริงๆผมเคยสอนให้ใช้หลายครั้ง ก็ยังทำไม่เป็น จนผมรู้ว่ามันสมองแต่ละคนไม่เท่ากัน จะให้มาเป็นเลิศแบบผมทุกคนคงเป็นไปไม่ได้
เอ่อ...แต่ นังเมียผมมันก็ยังพอมีความฉลาดอยู่บ้างนะ หยั่งเช่นว่าวันเงินเดือนผมออก นังเมียมันรู้หมดแน่ะแถมยังจำแม่น บางเดือนเลื่อนออกเงินเดือนไปวันไหนวันไหน มันรู้หมดแน่ะ ผมยังแปลกใจ โง่ๆ แบบนี้รู้ได้ไง แต่ยังไงนังเมียก็ไม่ฉลาดกว่าผมหรอก มานั่งคอยจำ คอยเตือนเงินเดือน ทุกเดือนเสียเวลา
ผมเลยเอาเลขที่บัญชีของเมีย ให้บริษัทโอนเงินเข้าไปเลย
นังเมียยังชมผมไม่ขาดปากมาถึงทุกวันนี้ ฉลาดมาก ฉลาดมาก
โธ่เอ็งไม่ต้องบอกข้าก็รู้ "นังเมียหัวขี้เลื่อย"
ภาคสอง
วันแก้แค้น
วันก่อนผมก็มีวีรกรรมได้แกล้ง นังเมียโง่ของผม สะจายจิงๆ เรื่องมันมีอยู่ว่า อาทิตย์ที่แล้วผมพานังเมียโง่ ไปซื้อกับข้าวมื้อค่ำ
ได้ ปลาดุกย่าง สะเดาน้ำปลาหวาน(ของโปรดผมคือหนังปลาดุก) เผลอแป๊บเดียว(ผมอาบน้ำอยู่) นังเมียโง่ของผมแอบลอกหนังปลาดุกกินเสียเกลี้ยง ดูสิดูมันทำ
ด้วย ความฉลาดของผม เก็บความแค้นอยู่ในใจ วันต่อมาถึงวันล้างแค้นนังเมียโง่ของผม ไปจ่ายตลาด มันกำลังท้อง อยากกินมันเทศต้ม ซื้อมา 2 กิโล ถึงบ้านพอมันเผลอ
ผมลงมือแก้แค้นทันทีโดยไม่ให้นังเมียโง่ของผมตั้งตัว ผมจัดการลอกเปลือกมันต้มกินจนเกลี้ยง เหลือแต่เนื้อให้มัน เพื่อนๆ ครับ
มันมาเจอถึงกับตะลึง ทำท่าน้ำตาคลอ คงเจ็บใจผมจนพูดไม่ออกเลย
555+ให้มันรู้ซะบ้าง "นังเมียโง่"